- Grupa uczestników WR spotkała się na przystanku MZK na ul. Starotoruńskiej (naprzeciw kościoła). Po przywitaniu grupy przez prowadzącego Kol. Tadeusza i wspólnej fotce uczestnicy skierowali się na trasę wędrówki prowadzącą ścieżką rowerową biegnącą lasem do Przysieka.
Przysiek – jako osada Prseschek była wzmiankowana w 1346 r. w dokumencie wielkiego mistrza Henryka Dusemera, który uposażył nią kościół św. Jana Chrzciciela w Starym Toruniu. W 1457 r. król Kazimierz Jagiellończyk nadał wieś miastu Toruniowi. Od 1608 r. rada miejska Torunia założyła tam folwark, który w czasie wojny szwedzko-polskiej został zniszczony. Istniejący przy folwarku browar przez całe lata znany był z produkowanego w nim piwa przysieckiego. Właścicielami majątku w okresie 1883–86 był Julius Freitag, a w latach 1886–1940 rodzina Neumann. Od 1946 r. majątek przeszedł na własność skarbu państwa polskiego. W 2002 r. zabytkowy dwór wraz z przyległym terenem został przekazany Caritas Diecezji Toruńskiej dla potrzeb projektu stypendialnego – Fundusz dla Janka Muzykanta. Caritas dokonał w latach 2002-05 kapitalnego remontu dworu i dawnych zabudowań folwarcznych, doprowadzając cały obiekt do stanu z okresu świetności.
- Zwiedzanie Przysieka rozpoczęliśmy od obejrzenia zabudowań Oddziału Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego. Regionalnego Centrum Doradztwa, Rozwoju Rolnictwa i Obszarów Wiejskich w Przysieku dysponuje nowoczesnym ośrodkiem szkoleniowym oraz bazą hotelową. Hotel i kawiarnia „Daglezja” mieszczą się w odrestaurowanym browarze położonym w malowniczym parku. KPODR Oddział w Przysieku zajmuje się działalnością informacyjną, edukacyjną i wdrożeniową. Misją Centrum jest prowadzenie działalności wspierającej politykę państwa wobec wsi i rolnictwa oraz procesy integracji z Unią Europejską.
Kolejnymi obiektami które obejrzeliśmy po wejściu przez zabytkowe ogrodzenie z bramą były: zrekonstruowany młyn pochodzący z 1725 r., za nim dawny budynek browaru (gorzelni) z XVIII w. i staw młyński. Pałac wzniesiony w 1739 r. w miejscu poprzedniego i powiększony o południowe skrzydło w końcu XIX w. Eklektyczny, z nikłymi cechami baroku. W ryzalicie pałacu mieści się prawdopodobnie herb Bersten. Wieża rozdzielona gzymsami na trzy kondygnacje, zwieńczona jest dzwonowatym hełmem ze ślepą latarnią. Za pałacem park w typie krajobrazowym z początku XX w. o powierzchni 6 ha, w którym zostało wyróżnionych 38 gatunków drzew m. in. daglezja, dąb czerwony i szkarłatny, choina kanadyjska i sosna wejmutka. Na skraju parku cmentarz rodowy symboliczny, założonym ku pamięci właścicieli tego majątku oraz ich przodków (z inskrypcji wynika, że jedynym pochowanym tu jest Ludwig Neumann 1836-1904).
- Po obejrzeniu zabudowy majątku zatrzymaliśmy się przed internatem Ośrodka Caritas na postój i małe co nieco. Odpoczynek nie trwał za długo, zimowa aura zdopingowała nas do dalszej wędrówki. Po przekroczeniu szosy bydgoskiej udaliśmy się jeszcze przed budynek szkoły podstawowej którego początki sięgały 1900 r. a ufundowali go Neumannowie. Dziś, po dobudowaniu kolejnego skrzydła działa jako publiczna szkoła podstawowa. Na samym środku dziedzińca rośnie kasztanowiec zwyczajny „Stanisław” – pomnik przyrody (uchwalony w 2016 r. na wniosek młodzieży szkolnej o obwodzie pnia 290 cm). Przysiek opuszczamy wędrując po ścieżce rowerowej poprowadzonej na nasypie kolejowym biegnącym wokół lotniska.
Lotnisko – powstało na początku XX w. w zachodniej części miasta. Kiedy 21 stycznia 1920 r. przybył do Torunia gen Haller, było ono całkowicie zagospodarowane i gotowe do działań. Toruń w okresie międzywojennym był jednym z większych ośrodków lotniczych w Polsce. Tu bezpośrednio po I wojnie światowej znajdowały się dwie szkoły lotnicze, a potem dwie jednostki liniowe – 4 pułk lotniczy i 1 batalion balonowy. Obie z własną pełną infrastrukturą naziemną. 4 pułk lotniczy dysponował nowoczesnym, na wysokim poziomie technicznym lotniskiem, a Batalion Balonowy dysponował jedynym w Polsce portem sterowcowo - balonowym. Z obu obiektów korzystało również, przy czynnej pomocy Ligi Obrony Przeciwpowietrznej i Przeciwgazowej, lotnictwo sportowe zorganizowane w Aeroklubie Pomorskim.
- Szybkim marszem obeszliśmy lotnisko, mijając opustoszały teren po „Polchemie”, obiekt Motoarena i CH Plaza by dotrzeć na Zieleniec. Ominęliśmy kompleks basenów otwartych i zatrzymaliśmy się na chwilę przed „Central Parkiem” którego historię przybliżył nam prowadzący T. Perlik.
Dawna Hala Wystawowa „Central Park” – ma ona 2038
m2 powierzchni wystawienniczej.
Zaprojektowana przez architekta Kazimierza Ulatowskiego,
została wzniesiona w 1928 r. Była to wówczas największa
w Polsce hala wystawowa. Koszty projektu i budowy
poniosło miasto Toruń (ówczesna stolica województwa
pomorskiego), potrzebujące gmachu do zorganizowania
Pomorskiej Wystawy Ogrodniczo-Przemysłowej. Budynek był
użytkowany jako hala wystawiennicza do 1958 r.,
następnie służył celom przemysłowym (był użytkowany
przez firmę Metron), a w latach 90. XX w. był siedzibą
dyskoteki Central Park. W 2005 r. przeszedł
remont i przebudowę, zachowując jednak pierwotny styl
architektoniczny i od marca 2006 r. ponownie pełni
funkcję targowo-wystawienniczą, jako Centrum Targowe
PARK.
Pierwotnie gmach miał układ bazylikowy – trójnawowy z
transeptem w połowie długości. Układ przestrzenny,
nawiązywał do starożytnych bazylik sądowo-targowych i
bazylik wczesnośredniowiecznych. W elewacjach bocznych
umieszczono ostrołukowe arkady, tworzące podcienia, a w
szczytowych triady wysokich okien. Podczas rozbudowy w
2004 r. do budynku dodano, nieco niższe od całości,
aneksy z ćwierć absydami z ciemnego szkła. W 2012 r. w
hali wystawowej kręcone były fragmenty serialu TVN
Lekarze. Budynek pełnił rolę Szpitala Copernicus.
- Podczas dalszej wędrówki minęliśmy schronisko dla bezdomnych zwierząt i znajdujący się przy nim pomnik przyrody ożywionej, dąb szypułkowy „Św. Franciszek” by wejść do Parku Miejskiego.
Park Miejski na Bydgoskim Przedmieściu – należy do najstarszych miejskich założeń ogrodowych w Polsce. Jego początki sięgają 1816 r. Zajmuje powierzchnię 25 ha, z czego 0,5 ha przypada na wody. Park założony został w 1817 r. jako park typu angielskiego, początkowo na terenach po cegielnianych, stąd zwany był dawniej Parkiem Cegielnia. W pocz. XX w. był zwany Laskiem przy Cegielni. Ostatecznie ukształtowany został w latach dwudziestych XX w. Ma charakter krajobrazowy. Główną osią kompozycyjną parku jest przedłużenie ul. Rybaki.
- Maszerując jego alejkami obejrzeliśmy po drodze: staw parkowy, amfiteatr, pomnik Poległych Żołnierzy Wojsk Balonowych i pomnik „Ławkę Schillera”. Ostatnim etapem wędrówki było przejście przez Plac Mariana Rapackiego, by przez Złotą Górę i Ogród Muzyków dotrzeć do pomnika Józefa Piłsudskiego gdzie zakończono wycieczkę.
Opracował: Tadeusz Perlik.