23 listopada 2022r. - XIX wycieczka piesza z cyklu „60+ z PTTK”.
Naszym celem było poznanie dalszej części Rudaku.
Wyruszyliśmy z przystanku MZK Ceramika, kierując się do ulicy Dwernickiego. Po drodze minęliśmy dawne Toruńskie Zakłady Ceramiki Budowlanej (obecnie Wienerberger Toruń) oraz Pack Druk Poligrafia Toruń. Ulicą Lipnowską dotarliśmy do pomnika przyrody nieożywionej - głazu narzutowego. Jest to największy głaz narzutowy na Ziemi Chełmińskiej i jedyny w Toruniu o wymiarach: 2,1 metra wysokości, 12,7 metra obwodu. Jako pomnik został zarejestrowany w 1980 roku. Następnie skierowaliśmy się do Fortu XV. Brama fortu była otwarta, więc weszliśmy na teren obiektu i trochę sobie pospacerowaliśmy.
Fort XV Henryk Dąbrowski (VII Herman von Salza) zbudowany w latach 1881-85 jako główny fort artyleryjski dwuwałowy. Pomimo zniszczonych obmurowań fosy i części kaponiery barkowej prawej, murowane elementy fortu dobrze zachowane. Ocalały mechanizmy, kraty i pancerne stanowiska obserwacyjne. W forcie w latach 1920–21 mieściła się część Obozu Internowanych nr 11 dla Rosjan, a w 1940–44 przebywali w nim jeńcy francuscy ze Stalagu XXA. Od lutego 1945r. funkcjonował tu Obóz Pracy dla ludności internowanej pochodzenia niemieckiego.
Kolejnym obiektem na naszej trasie był kościół Opatrzności Bożej na Rudaku.
Kościół Opatrzności Bożej to jeden z przykładów sakralnych budowli powstałych w Toruniu na początku XX w. dla ewangelików, zbudowany w stylu neogotyckim, murowany i orientowany. Służył protestantom do końca II wojny światowej, kiedy to po opuszczeniu ostatnich niemieckojęzycznych wiernych został przejęty przez katolików. Krzyż na wieży postawiono już w 1908r. Dwa dzwony umieszczone na wieży zostały wykonane w odlewni Ohlsfana w Lubece. Uroczyste otwarcie kościoła nastąpiło 1909r. Wyposażenie zabytkowe kościoła to neogotycki konfesjonał, ławki dla wiernych i drzwi wewnętrzne z okresu budowy kościoła, natomiast drzwi wejściowe boczne są z okresu późniejszego. Główne drzwi wejściowe zostały wykonane w 1959r. Organy o zewnętrznej oprawie neorenesansowej i współczesnym mu wyposażeniu, zbudowali Terletzki i Wittek z Elbląga w 1908 roku. Wnętrze zdobią witraże znanej firmy Ferdinanda Müllera z Quedlinburga. W 1908r. zamontował je toruński mistrz szklarski Emil Hell. W 1909r. powstały malowidła zdobiące m.in. arkadę łączącą nawę z prezbiterium. Wykonał je malarz Hans Stopp z Hanoweru. Przedstawiały bizantyjski w duchu wizerunek Chrystusa Pantokratora - Władcy Świata. Nie zachowały się jednak do dziś, zamalowane po II wojnie światowej.
Mimo, że na dworze było szaro i buro, my mieliśmy szczęście. Proboszcz ks. Jacek Koczorowski otworzył dla nas kościół i zaprezentował jego wnętrze, uzupełniając naszą wiedzę. Zaprosił nas również do salki spotkań i biura parafialnego. Mogliśmy obejrzeć naczynia liturgiczne i starodruki oraz zabytkowe meble (biurko, fotel i oszklona szafa).
Bardzo dziękujemy ks. Jackowi Koczorowskiemu za uprzejmość.
W trakcie naszej wędrówki poznaliśmy jeszcze pomniki przyrody ożywionej:
- ul. Dwernickiego, dąb szypułkowy, rok uznania 1996, obwód 307 cm, wysokość 19,5 m;
- ul. Rypińska, dąb szypułkowy „Konrad Wallenrod”, rok uznania 2018, obwód 410 cm, wysokość 28 m;
- ul. Rypińska, dąb szypułkowy (350 lat), rok uznania 1985, obwód 493 cm, wysokość 24,5 m;
- ul. Podgórska, dąb szypułkowy, rok uznania 2014, obwód 376 cm.
Na skrzyżowaniu ulic Podgórska/Łódzka był wyznaczony koniec wędrówki. Jednak kilka osób pomaszerowało dalej, przez Park Tysiąclecia do placu Armii Krajowej.
Następna wyprawa 30 listopada 2022r. Spotykamy się o godz. 10.00 przy Pomniku Artylerii Polskiej na pl. Towarzystwa Miłośników Torunia.
Naszym celem będzie poznanie dalszej części dzielnicy Mokre.
Wycieczkę poprowadzi przodownik turystyki pieszej PTTK
Halina Gwizdalska.
ZAPRASZAMY !!!
Relację przygotowała:
Teresa Karasiewicz - przewodnicząca Komisji Turystyki Pieszej OM PTTK