- Autobusem MZK nr 36 uczestnicy dotarli na obrzeża wsi Rozgarty. Wycieczka to typowa leśna wędrówka kompleksem lasów od Rozgart poprzez Stawy Przysieckie, Barbarkę na Wrzosy. Z założenia prowadzącego uczestnicy mieli się tak „pokręcić” by przemaszerować ok. 18 km.

Rozgarty – duża wieś, trzecia co do wielkości w gminie Zławieś Wielka. Nazwa Rosgarth (z niem. Pastwisko dla Rumaków) po raz pierwszy pojawiła się w dokumencie lokacyjnym krzyżaków dla Górska w 1346 r. W następnych wiekach była przekształcana: Rossgartten (1601 r.), Rossgarten (1868 r.), Roßgarten (1910 r.). Utarte w obiegu społecznym spolszczenie nazwy niemieckiej Rosengarten = Różane Ogrody nie znajduje odzwierciedlenia w archiwaliach. W latach 1975-98 miejscowość należała administracyjnie do województwa toruńskiego.

Wzmiankowana po raz pierwszy w 1346 r. w przywileju wielkiego mistrza Henryka Dusemera wydanym dla wsi Górsk. Podczas wojny 13-letniej w 1457 r. król Kazimierz Jagiellończyk nadał ją za zasługi Radzie Miasta Torunia. W 1773 r. wieś Rozgarty z osadą Blottgarten (Błotne Ogrody) obejmowała 6 łanów powierzchni tj. około 100 ha.

- Grupa skierowała się w stronę kompleksu leśnego w którym zrobiła pierwszą kilku kilometrową pętlę po której zrobiła sobie odpoczynek. Podczas postoju solenizanci: Kazimiera i Maciej poczęstowali przybyłych słodyczami. Dalsza część trasy wiodła duktami leśnymi nad Stawy Przysieckie.

Stawy Przysieckie – znajdują się w odległości 1 km na północ od miejscowości Przysiek. Historia powstania akwenów związana jest z okresem II wojny światowej, podczas  której mieszkańcy okolicznych miejscowości i Torunia rozpoczęli masową eksploatację płytko położonych pokładów torfu. Torf jako materiał opałowy był bezpłatnie pozyskiwany z pokładów przysieckich przez cały okres okupacji niemieckiej. Masowa eksploatacja spowodowała powstanie wyrobisk potorfowych o głębokości do 1,5 m. Według przekazywanych wśród mieszkańców Torunia wiadomości torf służył nie tylko jako opał w piecach, bowiem  Niemcy wykorzystali go do umacniania płyty lotniska wojskowego (dziś: lotniska Aeroklubu Pomorskiego). Wyrobiska w wyniku działania wód podskórnych zostały zasilone wodą, tworząc tym samym zespół 7 zbiorników wodnych. Cała powierzchnia lustra wodnego stawów wynosi około 15 ha. Ze stawów bierze swój początek Kanał Główny odwadniający pradolinę rzeki Wisły na obszarze od Torunia aż po Czarnowo. Lustra wodne stawów porośnięte są roślinnością wodną,  brzegi akwenów porośnięte są turzycą błotną i prosową, trzciną pospolitą oraz pałką wąsko i szerokolistną – tworząc w ten sposób zarośla szuwarowe.

- Po dotarciu nad stawy, uczestnicy zrobili drugą kilku kilometrową pętlę by ponownie zrobić sobie odpoczynek. Posileni wyruszyli w dalszą wędrówkę, po przekroczeniu drogi udaliśmy się do mogiły ofiar z II wojny światowej (16 ofiar cywilnych i 1 żołnierza WP). Na mogile stoi zadbany pomnik. My po chwili zadumy pomaszerowaliśmy dalej szlakiem czerwonym przez Polanę  Leśną Barbarki na pętlę MZK przy ul. Pawiej gdzie skończyliśmy wędrówkę.

                                                                                    Opracował: Tadeusz Perlik.