- Uczestnicy WR zebrali się przy Szpitalu Dziecięcym na toruńskim osiedlu „Na Skarpie”.

- Z osiedla grupa pomaszerowała Lasami Bielawskimi dalej, przez Użytek ekologiczny „Dąbrowa w Kaszczorku” i ulicami Kaszczorku, obok zagrody rybacko-rolniczej – filii Muzeum Etnograficznego w Toruniu do punktu postojowego dla kajakarzy „Wygoda” na prawym brzegu rzeki Drwęcy (składającego się z boiska, wiaty i ławek, miejsca na ognisko i wieży widokowej).

Punkt postojowy dla kajakarzy „Wygoda” – miejsce nad rzeką Drwęcą nazywane „Wygodą” to znaczy „Karczma”. Już za doby piastowskiej karczmy pospolite były po wsiach i miasteczkach polskich jako gospody dla podróżujących, miejsca do narad i biesiad miejscowej ludności w czasach gdy kościoły były rzadko po kraju rozsiane, ludność przybywająca w dni świąteczne z daleka, musiały mieć przy kościołach dach gościnny na popas. Sami więc proboszczowie starali się o to aby w pobliżu świątyni była obszerna gospoda. „ Jakby na wyszydzenie niewygodnych gospód, najpospolitszą, między nazwami karczem polskich przy gościńcach jest Wygoda”.

- Miejsce to zastaliśmy tak zaśmiecone że z trudem znaleźliśmy kawałek czystej ławki na odpoczynek. Gdy część grupy spożywała posiłek pozostali udali się na wieżę widokową by popatrzeć na błonia i rzekę Wisłę. Dalsza trasa wiodła do ujścia rzeki Drwęcy do Wisły. Po zrobienie sobie wspólnej fotki pomaszerowaliśmy prawym brzegiem rzeki Wisły.
Rzeka Wisła rozciąga się w Toruniu na długości 21 km, od 725 kilometra (Czerniewice) do 746 kilometra (Port Drzewny) jej biegu. Obecnie jest rzeką spławną i żeglowną aż do tamy we Włocławku. Najgłębsza i żeglowna jest północna część koryta rzeki.

Od początku powstania Torunia w 1233 r. Wisła nie była uregulowana. Rozlewała się szeroko, nawet na 1000-1500 m, tworząc łachy, zakola i wyspy. Powstające brody ułatwiały przeprawę, dzięki czemu istniało tu osadnictwo od czasów pogańskich (najwcześniejsze 11 tys. lat temu). Dzięki temu przez Toruń przebiegał bursztynowy szlak. Pierwsze próby uregulowania rzeki poczynili Prusacy, w poł. XIX w. Polegały one na dokładnym wyznaczeniu koryta o szerokości ok. 500-600 m. Następnie przy pomocy barek parowych przemieszczono ogromne ilości piasku w rzece. Tam gdzie były wyspy w nurcie – usunięto je. Tam gdzie płynęła woda poza oznaczonym pasem – zasypywano wybranym piaskiem. Efektem tych prac było nadanie korytu płynnego przebiegu, bez skosów, rozlewisk i o równej szerokości. Następnym etapem było wybudowanie kilkuset mierzei (tzw. ostrogi). Były to półokrągłe nasypy ziemne, obudowane z góry i boków brukiem kamiennym, o szerokości około 5 i długości 20-40 m., skierowane w poprzek nurtu. Ich zadaniem było kierowanie głównego nurtu rzeki ku jej środkowi, przez co Wisła automatycznie się pogłębiała środkiem, a piasek osadzał się po bokach. Dzisiaj Wisła jest uregulowana jedynie na dawnym terenie zaboru pruskiego. Pierwszym uregulowanym miastem, przez które przepływa jest Toruń, a wcześniej jest rzeką dziko (naturalnie) płynącą. W czasie PRL i obecnie konserwacji ostróg zaniechano. W wielu miejscach rzeka jest płytka, a przy niskich stanach wody wyłaniają się łachy (piaszczyste wyspy).

- Uczestnicy przemaszerowali brzegiem Wisły oglądając wyłaniające się spod wody ostrogi, umieszczone na drzewach charakterystyczne budki lęgowe dla gągołów (gągoł krzykliwy to gatunek średniej wielkości wędrownego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych) i licznie występujące na brzegach dzikie śmietniki (ptactwa prawie nie było). Dochodzimy do mostu drogowego na Wiśle, w ciągu drogi krajowej nr 91.

Most gen. Elżbiety Zawackiej (dawniej most Wschodni) – most drogowy na Wiśle w Toruniu. Most łączy dzielnicę Rubinkowo zlokalizowaną na prawobrzeżu z lewobrzeżną dzielnicą Rudak. Położony jest 6 km w dół rzeki od mostu autostradowego im. Armii Krajowej pod Toruniem i 2 km w górę rzeki od mostu kolejowego im. Ernesta Malinowskiego w Toruniu.

Most ma 540 m długości i 24 m szerokości. Jest to stalowy most łukowy, dwuprzęsłowy, o największej długości (270 m) pojedynczego przęsła wśród mostów łukowych w Polsce. Ma dwie jezdnie po dwa pasy ruchu w każdym kierunku jazdy oraz dodatkową infrastrukturę, na którą składają się zatoki autobusowe, chodniki, droga rowerowa, oświetlenie i odwodnienie. Całkowita długość trasy mostowej wraz z drogami dojazdowymi wynosi 4,1 km.

Budowę rozpoczęto 19.10.2010 r. Zakończenie budowy miało nastąpić w czerwcu 2013. Koszt inwestycji zaplanowano na 548,6 mln zł. W trakcie budowy termin oddania obiektu, z uwagi na niekorzystne warunki meteorologiczne, przesunięto na grudzień 2013 r.

8 czerwca 2016 r. na moście odbyły się ćwiczenia wojsk NATO pod kryptonimem Anakonda 2016.

- Grupa przeszła pod mostem i na pobliskim terenie rekreacyjnym zwanym „Plaża” zrobiła sobie drugi odpoczynek. Uczestnicy rozsiedli się nad Wisłą na przystosowanych do siedzenia paletach, dojedli śniadanie, potwierdzili w książeczkach OTP trasę i zrobili sobie wspólną fotkę.
Końcowy fragment trasy wiódł dalej brzegiem Wisły, następnie przez Winnicę aż skończył się na przystanku MZK przy dworcu Toruń Miasto.

                                                                                          Opracował: Tadeusz Perlik.